GURE OPORRAK-6. B

6. mailako ikasleek primeran pasatu zuten iaz.
Espero que este año os lo paséis igual de bien!!!!!

Open publication - Free publishing - More deskribapenak

OPOR ONAK IZAN!!!!!!!

Disfrutad de las vacaciones!ONGI PASA!




www.euskaljakintza.com/2010/06/04/geroa-alferraren-leloa/

URTXINTXA ETA DORTOKA

Udaberriko egun bat zen. Marta urtxintxa lakura joan zen bainatzera.Urtxintxa oso alaia zen.

- Egun on, Marta – agurtu zuten txakurrek.

- Baita zuei ere! – erantzun zuen urtxintxak.

Urtxintxak lagun asko zituen lakuan... eta denek maite zuten.

- Zer moduz urtxintxa? – esan zioten katuek.

- Oso ongi lagunak, eta zuek? – galdetu zuen urtxintaxak.

- Primeran!

Urtxintxa aurrera jarraitu zuen. Ez zuen hotzik egiten .

- Kaixo urtxintxa! Zer moduz? – esan zioten zaldiek.

- Gose naiz. Non dago janaria.

-Hor dago, zuhaitz horien azpian – erantzun zioten zaldiek .

-Baina kontuz ibili bidea arriskutsua dela.

Baina urtxintxak ez zien jaramonik egin eta trabatuta geratu zen lokatzetan.

- Lagundu mesedez, lagundu! – oihukatu zuen urtxintxak

Orduan katua azkar azkar joan zen dortokarengana.

- Mesedez etorri urtxintxa lokatzetan trabatuta geratu da eta laguntza behar du.

Dortoka oso lasaia eta alferra zen eta poliki-poliki zuhaitzera abiatu zen.

- Ene! Mina hartu duzu? – galdetu zion dortokak

- Ez galdetu eta atera hemendik!

- Bai, lasai baina…ez duzu minik hartu?

- Mesedez, ez galdetu eta atera hemendik – esan zuen urtxintxak

Katua txoriarengana joan zen.

- Mesedez etorri! Urtxintxa trabatuta geratu da lokatzetan, laguntza behar du eta dortokak ez du ezer egiten.

Orduan txoria korrika joan zen urtxintxarengana eta hegala luzatu zion.

- Eskerrik asko! – esan zion urtxintxak – salbatu nauzu!

Eta dortokak galdetu zion.

- Ez duzu minik hartu?

Txoriak dortokari haserre esan zion.

- Hitz egin gutxiago, eta lan egin gehiago!

Zinkili zankalau zazpi eta zazpi hamalau.

Leyre, Antonio eta Alicia

ABELTZAIN GEZURTIA

Udaberriko egun bat zen. Basoan abeltzain handi bat, animaliak zaintzen zegoen eta bere izena Manolo zen. Manolok animaliei janaria ematen zien.

Egun batean, Manolok gezur bat pentsatu zuen eta...
-Zezena! zezena datorrela... lagundu mesedez! esan zuen abeltzainak.

Basoko jendea joan zen abeltzaina laguntzera, baina animaliak lasai-lasai zeuden eta jendea lanera joan zen berriro.

Handik egun batzuetara, Manolok broma egin zuen berriro eta jendeari deitu zion.

-Zezena! zezena datorrela!- esan zuen Manolok. Jendea hurbildu zen berriro baina han ez zegoen zezenik.

Gero Manolok esan zuen:
Inuxente! gezurra sinetsi duzue! jajaja

Hurrengo egunean zezena benetan iritsi zen eta Manolo abeltzaina deika hasi zen:

Zezena! zezena! zezena datorrela, etorri mesedez.Baina lagunak ez ziren joan.

Zezenak animaliak jan zituen eta abeltzaina negarrez gertatu zen.

Zinkili-zankalau zazpi eta zazpi hamalau

Pablo, Iosu eta Sergio

ZALDIA ETA TXERRIA

Egun batean Shitan zaldia mendira joan zen jatera. Zaldia oso jatorra zen.

-Egun on zaldia .-Agurtu zuten untxiek.

-Baita zuri ere! .-Erantzun zuen zaldiak.

Zaldiak lagun asko zituen mendian… eta denek maite zuten.

-Zer moduz zaldia? .-Esan zioten urtxintxek.

-Oso ongi lagunak, eta zuek? .-galdetu zuen zaldiak

-Primeran!

Zaldiak ez zeukan janaririk.

-Kaixo zaldia! Zer moduz?.- esan zion dortokek.

-Gose naiz!, non dago ikuilua?.

-Hor dago sastrakaren ondoan.-erantzun zion dotokak.- Kontuz ibili, hor ehiztariak daudela.

Baina zaldiak ez zuen entzun eta tranpan erori zen.

-Lagundu, mesedez, lagundu! .-oihukatu zuen zaldiak.

Orduan dortoka azkar, azkar joan zen txerriarengana.

-Mesedez,etorri! Zaldia tranpan erori da eta laguntza behar du. Txerria oso lodia zen eta poliki-poliki hurbildu zen.

-Ene! mina hartu duzu? .-Galdetu zion txerriak

-Ez galdetu eta atera hemendik!

-Bai, lasai, baina…ezin naizela iritsi.-esan zion txerriak. Oso lodia naiz eta.

Txerria untxiarengana joan zen laguntza eske.

-Mesedez etorri! Zaldia tranpa batean dago.

Orduan korrika joan zen zaldiarengana eta bere salturekin soka moztu zuen, eta zaldia atera zuen.

Untxiak esan zion txerriari:

-Egin ezazu kirola gehiago eta jan ezazu gutxiago!

Eta hala bazen ez bazen, sar dadila kalabazan eta atera dadila Iruñako plazan.

Ana Ruiz, Silvia Sánchez eta Ainhoa Murillo

MUNDUKO ERAIKUNTZAK 6.A

Liburua oso ongi dago.Los edificios que habéis elegido son preciosos.

Open publication - Free publishing - More deskribapenak

Asko gustatu zaigu. Oso polita geratu da. Nire ustez,lan dibertigarria da.







Angel adin eta Maite ganuza

Munduko eraikuntzak 6B

Gure ikasleen ustez, hauek dira munduko eraikinik politenak.¿ Te gustan estos edificios? Elige tu favorito.

Open publication - Free publishing - More deskribapena

Victor Gezurtia

Maiatza zen. Españako herri txiki batean futbolean jolasten ari zen Mikel, lagunekin.

Han beheko hirian Victor futbolaria baloiak zaintzen zegoen.

Egun batean Victor aspertuta zegoen eta Mikeli adarra jotzea pentsatu zuen:

_Dortoka hilzailea datorrela... Lagundu!-esan zion Victorrek Mikeli.

Mikel joan zen eta ikusi zuen gezurra zela.Orduan, futbolean jolastera joan zen berriro.

Handik egun batzuetara Victorek broma bera egitea pentsatu zuen eta Mikeli deitu zion berriro.

_Mikel, etorri! Dortoka hiltzailea sartu dela aldageletan. Zatoz askar laguntzera!

Mikel joan zen bigarren aldiz. Victor zegoen lekura. Baina han ez zen dortokarik ageri¡

Inuxente, inuxente. Gezurra sinetsi duzu. Ja ja ja¡_ burla egin zion Victorrek

_Gezurti galantza zara!_ esan zion Mikelek oso haserre.

Baina hurrengo egunean Dortoka hiltzailea benetan etorri zen eta Victor Mikeli deika hasi zen:

_Dortoka, dortaka!! Dortoka etorri dela!! Etorri mesedez.

Baina Mikelek ez zion jaramonik, egin gezurtiari eta futboleam jokatzen jarraitu zuen.

Dortokak baloiak pintxatu zituen eta Victor negarrez geratu zen futbol zelaiko atean.

Zinkili zankalau zazpi eta zazpi hamalau_

Victor eta Mikel

Zaldia eta behia

Udako oiz bero batean zaldi bat ibarrera joan zen korrika. Zaldia oso itsusia zen.

-Egunon,zaldia-agurtu zeten dortokek.

-Baita zuei ere!-erantzun zuen zaldiak.

zaldiak lagun asko zituen haranek........eta denek maite zuten.

-Zer moduz zaldia?-esan zioten saguek

-Oso ongi lagunak eta zuek-galetu zuen zaldiak

-Primeran!

Zaldiak aurrera jarraitu zuen.Giroa epel zegoen.

-Kaixo zaldia!zer moduz?-esan zioten sugeek

-Beroak nago!non dago ibaia?

-Hor dago harriaren atzean-erantzun zioten sugeek-kontuz ibili oso sakona da eta.

baina zaldiak kasuri egin ez...eta plof erorizen ibaira.

-Lagundu, mesedezlagundu!-oiukatu zuen zaldiak

Orduan saguak azkar azkar joan ziren behiarengana

-Mmesedez etorr i!zaldiaibaira erori da eta lagutza behar du.

Behia oso tontolopikoa dzen eta lasai lasai ibaira ailegatu zen

-Ene!mina hartu duzu?-galdetu zion behiak

-Ez galdetu eta atera hemendik-oihukatu zuen zaldiak

Sugeak elefantearengara joan ziren.

-Mezedez etorri!zaldia ibaira erori da laguntza behar du eta behia tontolopikoa ez du ezer egiten

Ordua elefantea korrika korrika ibahira joan zen.

Tronpa luzatu eta aterazuen

-Uf,eskerri kasko-esan zen zaldiak-zalbatu nauzu

Eta behia galdezka jarraitzen zuen

-Ez duzu minik hartu

Elefanteak behiari haserre esan zion

-Hitz egiten gutxiago, eta lan egin gehiago!

Eta behin hau ez zen ze kula saute berriro sartu hizian.

ELEFANTEA ETA HIPOPOTAMOA

Behin batean elefantea itsasora joan zen paseatzera.Elefantea oso alaia eta berritsua zen.
-Egunon, elefante jauna.-agurtu zuten azeriek.
-Baita zuei ere!-erantzun zuen elefanteak.
Elefanteak lagun asko zituen itsasoan…eta denek maite zuten.
-Zer moduz elefantea?-esan zioten tximinoek.
-Oso ongi lagunak eta zuek?- galdetu zuen.
-Primeran!
Elefanteak aurrera jarraitu zuen.Haizea zebilen.
-Kaixo elefantea! zer moduz? –esan zioten untxiek.
-Gose naiz! Non dago belar freskoa?
-Hor dago itsasoaren ondoan erantzun zion untxiek.
Kontuz ibili,oso aldapatsua da eta.
Baina elefantea ez zion kasurik egin eta erori zen itsasora.
Lagundu, mesedez, lagundu! Oihukatu zuen elefanteak.
Orduan untxiak azkar, azkar joan ziren hipopotamorengana.
-Mesedez, etorri! Elefantea itsasora erori da eta laguntza behar du.
Hipopotamoa oso itsusia eta lodia zen eta poliki poliki itsasora ailegatu zen.
-Ene! Mina hartu duzu? Galdetu zion hipopotemoak.
-Ez galdetu eta atera hemendik. Oihukatu zuen elefanteak
Untxiak lehoiarengana joan ziren.
-Mesedez etorri!Elefantea itsasora erori da,laguntza behar du eta hipopotamo lodiak ez du ezer egiten.
Orduan lehoia korrika korrika itsasora joan zen.Hanka luzatu eta atera zuen.
-UF,eskerrik asko.-esan zion elefanteak salbatu naiz!
Eta hipopotamoak galdezka jarraitzen zuen.
Ez duzu minik hartu?
Lehoiak hipopotamoari haserre esan zion:
-Hitz egin gutxiago,eta lan egin gehiago!
Zinkili Zankalau zazpi eta zazpi hamalau.

UNTXIA ETA ZALDIA

Udaberriko egun batean untxia ibaira joan zen igeri egitera. Untxia oso dibertigarria zen
-Egunon untxia – agurtu zuten sugeek
-Baita zuei ere! – erantzun zuten untxiak
Untxiak lagun asko zituen ibaian… eta denek maite zuten
-Zer moduz untxia? – esan zioten txoriek
-Oso ongi lagunak, eta zuek? – galdetu zuen untxiak
-Primeran!untxiak aurrera jarraitu zuen. Bero handia egiten zuen.
-Kaixo untxia. Zer moduz? – esan zioten arranoek
-Nekatuta nago! Non dago ibaia?
-Hor dago, zubiaren ondoan – erantzun zioten arranoek
Kontuz ibili oso arriskutsua da eta.
Baina untxiak tontoarena egin eta erori zen ibaira
-Lagundu, mesedez, lagundu!- oihukatu zuen untxiak
Orduan arranoak, azkar, azkar joan ziren zaldiaren gana
-Mesedez, etorri! Untxia ibaira erori zen eta laguntza behar du
Zaldia oso alferra eta berritsua zen eta lasai-lasai ibaira ailegatu zen
-Ene! Mina hartu duzu?- galdetu zion zaldiak
-Ez galdetu eta atera hemendik!
-Bai, lasai baina ez duzu minik hartu?
-Mesedez ez galdetu eta atera hemendik!-oihukatu zuen untxiak
Arranoak tximinoarengana joan ziren
-Mesedez etorri! Untxia ibaira erori zen, laguntza behar du eta zaldi alferra ez du ezer egiten
Orduan tximinoa korrika korrika ibaira joan zen, besoa luzatu eta atera zuen untxia.
Zinkili zankalau zazpi eta zazpi hamalau

ELEFANTEA ETA INURRIA

Bazen behin elefante bat, Afrikan bizi zena.Elefantea oso gizena zen.

-Egun on,elefantea-agurtu zuten sugeek.

-Baita zuei ere!-erantzun zien elefanteak.

Elefanteak lagun asko zituen Afrikan... eta denek maite zuten.

-Zer moduz elefantea?-esan zioten lehoiek.

-Oso ongi lagunak,eta zuek?-galdetu zuen elefanteak.

-Primeran!

Elefanteak aurrera jarraitu zuen. Izugarrizko beroa egiten zuen.

-Kaixo elefantea!Zer moduz?- esan tukanak.

-Bero naiz! Non dago ibaia?

-Hor dago, palmeraren aurrean-erantzun ziot tukanak.-kontuz ibili,oso sakona da eta.

Baina elefantea ibaira joan zen eta erori zen ibaira.

-Lagundu,mesedez,lagundu!-oihukatu zuen elefanteak.

Orduan tukana azkar, azkar joan zen tigrearengana.

-Mesedez, etorri!Elefantea ibaian erori dela! Tigrea oso sendoa eta azkarra zen eta azkar, azkar ibaira ailegatu zen.

-Ene! Mina hartu duzu?-Galdetu zion tigreak

-Ez galdetu eta atera hemendik!

-Bai,lasai,baina...ez duzu minik hartu?

-Mesedez,ez galdetu,eta atera hemendik-oihukatu zuen elefanteak.

Tukanak inurriarengana joan zen.

-Mesedez etorri! Elefantea ibaira erori da, laguntza behar du eta tigrea oso alferra da eta ez du ezer egiten.

Orduan inurria korrika korrika ibaira joan zen.Uretan murgildu zen eta bere indarrez atera zuen.

-Uuuuf,eskerrik asko!-esan zion elefanteak-salbatu nauzu!

Eta trigreak galdezka jarraitzen zuen...

-Ez duzu minik hartu?

Inurriak tigreari haserre esan zion:

-Hitz egin gutxiago, eta lan egin gehiago!

Zinkili-zankalau zazpi eta zazpi hamalau

Amaia eta Irati